W ciągu wieków benedyktyni wnosili znaczący wkład w rozwój pobożności maryjnej w całym Kościele. Tak też działo się w Polsce, gdy prowadzili działalność misyjną, a potem utrwalali jej owoce. Każde opactwo benedyktyńskie troszczyło się o to, by za pośrednictwem jakiegoś szczególnego „miejsca świętego” – sanktuarium – utrwalać pobożność maryjną, kształtując w ten sposób autentycznego ducha wiary katolickiej. Opactwo tynieckie miało takie miejsce w Tuchowie, które posiada bogatą tradycję i pozostaje żywe do dziś. Utrwalaniu pobożności maryjnej w Tuchowie służyło m.in. bractwo różańcowe, po którym pozostały cenne księgi członków oraz protokołów, ilustrujące jego działalność w XVIII wieku.
Spis treści
Wprowadzenie
Zasady edycji
1. Katalog członków Bractwa Różańcowego przy kościele parafialnym św. Jakuba Apostoła w Tuchowie (1763–1964)
2. Księga uchwał bractwa różańcowego przy kościele parafialnym św. Jakuba Apostoła w Tuchowie (1711–1782)
Aneks
Indeks benedyktynów tynieckich występujących w księgach brackich
Ilustracje