Eidos: Próba odczytania znaczenia i funkcji eidos w myśleniu Platona w kontekście filozofii presokratyków

SPIS TREŚCI:

Wykaz skrótów
WPROWADZENIE

Rozdział I
Phaedo . Dianoetyczny horyzont eidetyki Platona

1. Dusza i oczyszczenie
1.1. Dusza wobec ciała
1.2. Orficka i pitagorejska nauka o PSYHE
1.3. Znaczenie misteryjnego KATHARSIS
1.4. Określenie nowego filozoficznego charakteru KATHARSIS

2. Anamneza jako filozoficzne oczyszczenie
2.1. Misteryjny sens anamnezy
2.2. Epistemiczna funkcja MNEME
2.3. Platońskie rozumienie MNEME
2.4. Pitagorejska MATHESIS
2.5. Dianoetyczny charakter poznawania i jego źródło

3. DIANOIA i NOUS . Epistemiczna funkcja widzenia ustalającego
3.1. Oczyszczenie duszy i DIANOIA
3.2. Problem znaczenia LOGIZETAI KALLISTA
3.3. LOGOS jako źródłowe przedłożenie siebie
3.4. Znaczenie LOGIZETAI KALLISTA w świetle źródłowego sensu LEGEIN
3.5. NOEIN jako podjęcie źródłowego przedłożenia LEGEIN
3.6. Eidetyczna funkcja ujęcia noetycznego

4. EIDOS jako wynik widzenia ustalającego
4.1. EPISTEME i jej wynik. Znaczenie OIDA i EIDOS
4.2. Eidetyczny charakter operacji oddzielenia PSYHE , od SOMA
4.3. Powtórna żegluga jako poszukiwanie właściwego rodowodu postaci
4.4. Problem ontologizowania EIDOS

Rozdział II
Sophista, Parmenides . EIDOS w kontekście EINAI

1. Dialektyka jako metoda badania
1.1. Eidetyczny rezultat ścisłego ujęcia
1.2. Znaczenie miarodajnego rozstrzygnięcia w badaniu dialektycznym
1.3. Określenie właściwego celu dialektyki

2. Wykluczenie ME ON z zakresu badania dialektycznego
2.1. Problem sofistycznego ME ON
2.2. ME EON i EON u Parmenidesa. Źródłowe znaczenie ESTIN dla rozumienia EON w kontekście NOEIN
2.3. ME ON u Gorgiasza z Leontinoi
2.4. Sofistyczne ME ON w analizach Platona

3. Przedmiot i zakres dialektyki Platona. ESTIN TO ON i jego eidetyczne znaki
3.1. Jedno ( HEN ) jako znak ( SEMEION ). Związek TI i HEN w kontekście TO ON
3.2. Problem jednoznaczności TO ON . Poszukiwanie pozostałych znaków będącego
3.3. Największe rodzaje ( MEGISTA TON GENON )
3.4. Znaczenie zasady TOMETEHEIN . EIDOS jako ME ON

4. Dialektyka i jej rozstrzygający rezultat. Stosunek EIDOS do TO ON
4.1. Problemy wynikające z przyjmowania uczestniczenia rzeczy w postaci
4.2. Jeśli jedno jest… ( EI HEN ESTIN… )

Rozdział III
Philebus, Timaeus . EIDOS w kontekście NOEIN

1. Największe rodzaje i ich funkcja w Filebie
1.1. Granica ( PERAS ) i nieograniczone ( APEIRON )
1.2. Źródła filozoficznego myślenia o PERAS i APEIRON
1.3. Rozumowanie eleatów na temat PERAS i APEIRON
1.4. Pitagorejska nauka Filolaosa

2. Rozumienie TO PERAS i TO APEIRON u Platona
2.1. Granica i nieograniczone jako postaci ( EIDEN ) i rodzaje ( GENE )
2.2. Trzecie zmieszane . OUSIA jako wynik zestawienia TO PERAS i TO APEIRON

3. Znaczenie umysłu ( NOUS ). Umysł i porządek
3.1. NOUS jako przyczyna mieszania
3.2. Mieszanie rodzajów i porządek . TO FRONEIN i PSYHE
3.3. Umysł i stanowienie porządku. Odczytanie metafory demiurga

4. EIDOS a IDEA . Znaczenie idei dobra

ZAKOŃCZENIE. Poplatońskie perspektywy

Bibliografia
Indeks imion i nazwisk