Niedokończony spór o rozumienie osoby ludzkiej Edmund Husserl – Józef Tischner

Wstęp 5
1. Pojęcie osoby ludzkiej w fenomenologii Edmunda Husserla 15
1.1. Potrzeba „nowej” filozofii osoby ludzkiej 15
1.1.1. Krytyka naturalizmu 15
1.1.2. Krytyka historyzmu i filozofii światopoglądowej (Weltanschaungsphilosophie) 18
1.1.3. Kryzys człowieczeństwa — potrzeba „nowej” filozofii osoby ludzkiej 20
1.1.4. Przejście od nastawienia naturalnego do nastawienia personalistycznego 23
1.2. Człowiek jako korelat konstytucji przyrody istot żywych —
„posiadać ciało” (Körper) a „być ciałem” (Leib) 27
1.2.1. Człowiek jako część przyrody w sensie węższym — bryła cielesna (Körper) 27
1.2.2. Człowiek — osoba empiryczna jako część przyrody w sensie szerszym —
dusza, Leib — ciało obdarzone duszą 28
1.2.3. Samoprezentacja ciała jako klucz do rozumienia intersubiektywnej
warstwy duszy 32
1.2.4. Konstytucja realnego przedmiotu psychicznego we wczuciu
jako antycypacja wczucia w inne osoby 36
1.3. Osoba jako konstytutywny korelat „Ja” osobowego 41
1.3.1. „Ja” osobowe jako osoba a „Ja” transcendentalne 41
1.3.2. Osoba i jej świat otoczenia 46
1.3.3. Czyste „Ja” a „Ja” osobowe jako „Ja” historyczne 52
1.3.4. „Ja” osobowe jako „Ja” społeczne 61
1.4. Pojęcie osoby w kontekście problematyki osobowej intersubiektywności 65
1.4.1. Osoba w związku intersubiektywno-psychofizycznym, Fremderfahrung 65
1.4.2. Poziomy intersubiektywności osobowej i rodzaje wewnętrzności 68
1.4.3. Teoria intersubiektywności osobowej a zagadnienie monady 73

1.5. Konstytucja światowych struktur interpersonalnych — czas osobowy, świat
życia (Lebenswelt) 82
2. Pojęcie osoby ludzkiej w filozofii Józefa Tischnera 91
2.1. Potrzeba nowej filozofii osoby 91
2.1.1. Krytyka systemowego i redukcjonistycznego myślenia o osobie 91
2.1.2. Krytyka substancjalizacji osoby ludzkiej 95
2.1.3. Krytyka wybranych redukcjonistycznych ujęć osoby ludzkiej 100
2.1.4. Znaczenie fenomenologii dla koncepcji osoby 104
2.2. Problematyka osoby w kontekście fenomenologii świadomości
egotycznej — zagadnienie pierwotności egotycznej 107
2.2.1. Zagadnienie „pierwotności resp. wtórności” w sferze świadomości w ogóle 107
2.2.2. Typy „pierwotności resp. wtórności” 111
2.2.3. Sposoby prezentacji treści konscjentywnych jako formy samowiedzy
„Ja” aksjologicznego jako „Ja” pierwotnego dla „Ja” osobowego 118
2.2.4. Solidaryzacja egotyczna a „Ja” aksjologiczne jako „Ja” pierwotne
dla „Ja” osobowego 131
2.3. Osoba w świecie wartości 141
2.3.1. Osoba jako byt-dla-siebie 141
2.3.2. Osoba w kontekście zasady personalistycznej 144
2.3.3. Osobowy wymiar pracy człowieka jako rozmowy 150
2.4. Osoba jako podmiot dramatu — problematyka intersubiektywności 153
2.4.1. Osoba w kontekście doświadczenia spotkania 153
2.4.2. Osoba jako istota dramatyczna 156
2.4.3. Dialogiczny wymiar osoby 159
2.4.4. Ludzki świat otoczenia — osoba na scenie dramatu oraz czas dramatyczny 163
2.5. Osoba w kontekście agatologicznym 167
2.5.1. Cielesny wymiar osoby 167
2.5.2. Osoba a problem monady 172
2.5.3. Relacja międzyosobowa w agatologicznym porządku świata życia 175

3. Husserl — Tischner. Rozumienie osoby — podobieństwa i różnice 181
3.1. Potrzeba nowej filozofii osoby 181
3.1.1. Znaczenie kryzysu rozumienia osoby ludzkiej 181
3.1.2. Kryzys myślenia o osobie ludzkiej — kryzys racjonalizmu 185
3.1.3. Potrzeba nowej filozofii osoby. Znaczenie fenomenologii 191
3.2. Problematyka osoby ludzkiej w kontekście fenomenologicznym —
świadomość, podmiotowość, egologiczność 198
3.2.1. Świadomość jako konstytutywne źródło sensu bycia osobą ludzką 198
3.2.2. Podmiotowo-egologiczny charakter świadomości
a problematyka konstytucji „Ja” osobowego 201
3.2.3. Problematyka konstytucji „Ja” osobowego 212
3.3. „Ja” osobowe ukonstytuowane jako „odpowiedź” 236
3.4. Wolność, motywacja, akty osobowe — czyn, cielesność 251
3.5. Husserl — Tischner. Problem rozumienia osoby.
Spór jako wewnętrzny czynnik rozwoju fenomenologii w ogóle.
Etos filozofii osoby ludzkiej 258
Zakończenie 263
Abstrakt 267
Abstract 268
Bibliografia 269