Proklamacja Ewangelii nie może być wyłącznie relacją z odczytanych fragmentów Pisma Świętego, lecz musi zawierać w sobie odniesienie do ludzkiego pielgrzymowania po ścieżkach wiary. Niezbędny jego przejaw stanowi polityka, pojmowana jako rozważna troska o dobro wspólne. Wprawdzie nadprzyrodzoność przewyższa doczesność, jednak to dobra, sytuacje i wszelkie uwarunkowania ziemskie wywierają wpływ na sferę duchową i jako takie nie są bez znaczenia dla sprawy zbawienia wiecznego. Tego rodzaju znaczenie ma także polityka, a szczególnie zaangażowanie polityczne. Kazania prawdziwie „niepolityczne” koncentrują się nie na sztuce rządzenia państwem, lecz na trosce o to, by każdą sprawę polityczną ukazać w perspektywie moralnej, której ostateczny sens nadaje zbawczy cel człowieka.
Spis treści
Słowo wstępne
Paulini w służbie kultury duchowej
Podążać drogą św. Pawła z Teb!
Jam jest chleb życia
Po szatę zbawienia do Matki
By nie nadużyć darów Bożych…
Stańmy przed obliczem Boga!
Łaska i miłosierdzie Pańskie nad nami
Asceza adwentowej radości
Logika „wydania w ręce ludzi”
Blask Bożej mądrości
Adwent w mocy i duchu Eliasza
Sprawca wiecznego zbawienia
Moc darów Ducha Świętego
Ku pełni prawdy
Blask wiary!
Męczennik in spe
Miłował ubogich w Chrystusie