Dom na skale czy na ruchomych piaskach? Kryzys religijności we współczesnym świecie w świetle przedmiotowej literatury teologicznej i socjologicznej

Monografia ks. Tadeusza Borutki podejmuje analizę wpływu postmodernizmu na religijność oraz życie społeczne współczesnego człowieka, uwzględniając perspektywy teologiczne i socjologiczne. W pierwszym rozdziale ukazano historyczny rozwój postmodernizmu, jego podstawy ideologiczne oraz konsekwencje dla życia społecznego i religijnego. Kolejne rozdziały koncentrują się na omówieniu „dogmatów” postmodernizmu, takich jak relatywizm moralny i religijny, konsumpcjonizm oraz hedonizm, a także ich wpływu na kryzys wiary i religijności. Szczególną uwagę poświęcono zagrożeniom związanym z neopogaństwem, indywidualizacją wiary oraz subiektywnym przeżywaniem duchowości. Zwieńczeniem pracy jest analiza modelu nowej ewangelizacji, obejmującego dialog zbawienia, inkulturację oraz świadectwo wiary. Monografia podkreśla znaczenie odnowy Kościoła i duszpasterstwa w odpowiedzi na współczesne wyzwania.

Wprowadzenie

1. Postmodernizm i jego perspektywa rzeczywistości

1.1. Rys historyczny

1.2. Dekonstruktywizm i jego cywilizacyjne konsekwencje

1.3. Program ideowy postmodernizmu

1.4. „Zeświecczenie” zbawienia

1.5. Nowy humanizm

1.6. Humanizacja natury oraz animalizacja człowieka

1.7. Przejawy ponowoczesnej ideologii w społeczeństwie

2. Meandry ideologii postmodernistycznej

2.1. Odrzucenie idei prawdy i obiektywności

2.2. Redukcjonizm i zmienność

2.3. Relatywizm moralny i religijny

2.4. Hedonizm, konsumpcjonizm, utylitaryzm i konformizm

2.5. Sprzyjanie globalizmowi

3. Obiektywne zagrożenie postmodernizmu dla wiary

3.1. Nihilizm, agnostycyzm i permisywizm

3.2. Kryzys koncepcji człowieka

3.3. Indywidualizm i indywidualizacja religijności

3.4. Sekularyzacja i desakralizacja życia

4. Subiektywne trudności w wierze ludzi ery postmodernistycznej

4.1. Współczesne bożki: pieniądz, władza, kariera

4.2. Odrzucenie prawdy i moralności

4.3. Zakwestionowanie wiary w aspekcie doktrynalnym i zindywidualizowanie jej przeżywania

4.4. Zniekształcenie prawdy o powszechności Kościoła

4.5. Kultura i sztuka bez Boga i religii

5. Próby zastąpienia wiary religijnej w postmodernizmie przez New Age

5.1. Rozwój neopogaństwa

5.2. Globalizacja pogaństwa w New Age

5.3. Panteistyczne podejście do idei Boga

5.4. Propozycja nowej duchowości człowieka

5.5. Ekodeterministyczna symbioza człowieka z przyrodą

6. Model nowej ewangelizacji stosowany wobec człowieka ponowoczesnego

6.1. Potrzeba nowej ewangelizacji

6.2. Doskonalenie relacji między wiarą a kulturą

6.3. Powrót do źródeł wiary i moralności oraz wrażliwość na „znaki czasu”

6.4. Etyczne wartości kultury i ich inspiracyjna rola

7. Odnowa Kościoła poprzez dynamizację jego misji i pogłębioną inkulturację

7.1. Konieczność odnowy Kościoła i duszpasterstwa

7.2. Rola świadectwa wiary w świecie postmodernistycznym

7.3. Od nauczania kerygmatycznego do dialogu zbawienia

7.4. Potrzeba inkulturacji Ewangelii i ewangelizacji kultur postchrześcijańskich

Zakończenie

Abstrakt

Abstract