Problematyka paradoksu w myśli Henri de Lubaca i Hansa Ursa von Balthasara

Niniejsza praca podejmuje problematykę roli i miejsca paradoksu w refleksji dogmatycznej na bazie analizy twórczości Henriego de Lubaca i Hansa Ursa von Balthasara. Problematyka rozpatrywana jest dwupłaszczyznowo. Pierwsza płaszczyzna dotyczy zawartej w pierwszych dwóch rozdziałach analizy poszczególnych paradoksów teologicznych występujących w myśli każdego z tych autorów z osobna. W rozdziale pierwszym — poświęconym Lubakowi — refleksja dotyczy paradoksu poznawalności i niepoznawalności Boga, paradoksu Kościoła, paradoksu humanizmu ateistycznego i paradoksu człowieka. W rozdziale drugim — poświęconym Balthasarowi — pochylamy się nad paradoksem jedności i wielości, paradoksem wolności w kontekście posłuszeństwa i odpowiedzialności, trynitarno-chrystologicznym paradoksem wiary, nadziei i miłości oraz paradoksem kenozy Boga. Druga płaszczyzna dotyczy przeprowadzonej w trzecim rozdziale metarefleksji nad miejscem paradoksu w metodologicznym instrumentarium obu autorów. W szczególności przedyskutowany został problem relacji kategorii paradoksu do syntezy i tajemnicy u Lubaca oraz do dialektyki i analogii u Balthasara. Analizy te stanowią bazę do wysunięcia tezy o tym, że w twórczości obu myślicieli mamy do czynienia z zalążkiem nowej metody, określonej w niniejszym studium mianem metody paradoksu.

SPIS TREŚCI

Wstęp
1. Przedmiot badań i określenie pojęcia paradoksu w teologii
2. Cele i kwestie metodologiczne
3. Status questionis
4. Obszary oryginalności wkładu niniejszego opracowania
5. Struktura pracy

Rozdział I. Problematyka paradoksu u Henriego de Lubaca
1. Ogólne miejsce problematyki paradoksu w myśli Henriego de Lubaca
1.1. Źródła zainteresowania paradoksem u Henriego de Lubaca
1.2. Charakterystyka spojrzenia Henriego de Lubaca na zagadnienie paradoksu
2. Szczegółowa analiza problematyki paradoksu u Henriego de Lubaca
2.1. Teoretyczny i praktyczny paradoks poznania Boga
2.2. Paradoks Kościoła
2.3. Paradoks humanizmu ateistycznego
2.4. Paradoks człowieka

Rozdział II. Problematyka paradoksu u Hansa Ursa von Balthasara
1. Ogólne miejsce problematyki paradoksu w myśli Hansa Ursa von Balthasara
1.1. Źródła zainteresowania paradoksem u Hansa Ursa von Balthasara
1.2. Charakterystyka spojrzenia Hansa Ursa von Balthasara na zagadnienie paradoksu
2. Szczegółowa analiza problematyki paradoksu u Hansa Ursa von Balthasara
2.1. Paradoks jedności i wielości w Bogu i w stworzeniach
2.2. Paradoks wolności w posłuszeństwie i odpowiedzialności
2.3. Trynitarno-chrystologiczny paradoks nadziei, wiary i miłości
2.4. Paradoks kenozy Boga

Rozdział III. Metodologiczne miejsce paradoksu w refleksji dogmatycznej
1. Paradoks między syntezą a tajemnicą w refleksji Henriego de Lubaca
1.1. Paradoks a synteza
1.2. Paradoks a tajemnica
2. Paradoks między dialektyką a analogią w refleksji Hansa Ursa von Balthasara
2.1. Paradoks a dialektyka
2.2. Paradoks a analogia
3. Paradoks jako metodologiczny klucz w refleksji dogmatycznej
3.1. Kwestia metarefleksji nad paradoksem u Henriego de Lubaca i Hansa Ursa von Balthasara
3.2. Metarefleksja nad paradoksem w teologii — co dalej?

Zakończenie
Abstrakt
Abstract
Bibliografia
Indeks nazwisk