Twórczość religijna Henryka Mikołaja Góreckiego w świetle koncepcji Nowej Pieśni Josepha Ratzingera – Benedykta XVI

W niniejszej monografii podjęto próbę analizy koncepcji teologii muzyki zawartej w idei Nowej Pieśni kard. Josepha Ratzingera. Interdyscyplinarne studium teologiczne odnosi się do teorii muzyki i twórczości Henryka Mikołaja Góreckiego. Analiza muzyczna trzech wielkoobsadowych dzieł kompozytora stanowi punkt wyjścia do interpretacji teologicznej. Każde dzieło posiada tabelaryczny wykaz formalny oraz opis struktury muzycznej. Szczególną uwagę poświęcono fragmentom utworu, które korelują z teologią katolicką. Treść tej ostatniej wyznacza siedem tomów serii Opera Omnia kard. Josepha Ratzingera (Benedykta XVI). Koncepcja Nowej Pieśni pozwala na metodyczne wykazanie istotnych części dzieła sakralnego. Dorobek teologiczny Ratzingera umożliwia ich opis, a twórczość Góreckiego stanowi ich muzyczną egzemplifikację. Podjęte rozważania mają doprowadzić do potwierdzenia słów Benedykta XVI, że „wielka muzyka sakralna posiada rangę teologiczną”, które papież wygłosił podczas uroczystego nadania mu tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.

Spis treści

Wstęp

Rozdział 1. ‹Nowa Pieśń› nowego człowieka
1.1. Teologia a muzyka
1.2. Joseph Ratzinger a muzyka
1.3. Henryk Mikołaj Górecki a teologia

Rozdział 2. Teologiczna interpretacja dzieł Henryka Mikołaja Góreckiego
2.1. Creatio — ‹II Symfonia› „Kopernikowska” op. 31
2.2. Redemptio — ‹III Symfonia „Pieśni Żałosnych”› op. 36
3.3. Homo — ‹Beatus vir›, na baryton solo, chór mieszany i orkiestrę op. 38

Rozdział 3. ‹Nowa Pieśń› wedle Josepha Ratzingera w twórczości Henryka Mikołaja Góreckiego
3.1. Traditum
3.2. Novum
3.3. Sacrum

Zakończenie
Abstrakt
Bibliografia
Aneks